آسیب ریه در اثر ابتلا به کویید_19

آسیب ریه در اثر ابتلا به کویید_19

آسیب ریه در اثر ابتلا به کویید_19

محققان دریافتند بقای سلول‌های غیرطبیعی حاصل از ابتلا به کووید ۱۹ در ریه، مهمترین عامل بروز آسیب‌های ریوی محسوب می‌شود.

به گزارش روز چهارشنبه از پایگاه خبری ساینس‌دیلی، در این تحقیقات، اندام‌های داخلی ۴۱ بیمار مبتلا به کووید۱۹ که جان خود را در اثر این بیماری از دست دادند، شامل ریه، قلب، کبد و کلیه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

آسیب ریه در اثر ابتلا به کویید
آسیب ریه در اثر ابتلا به کویید_19

در نتیجه این بررسی‌ها که توسط محققان کالج کینگز لندن با همکاری محققان دانشگاه تریسته واقع در ایتالیا انجام شد در اغلب موارد، ریه دچار آسیب‌های شدید شده است و ساختار عادی ریه و بافت‌های تنفسی تغییر کرده و به مواد فیبروتیک تبدیل شده است.  تقریبا ۹۰ درصد این بیماران دارای دو ویژگی منحصر به کووید ۱۹، شامل وجود لخته‌های خون در رگ‌های ریه و سلول‌های غیرطبیعی چندهسته‌ای و بسیار بزرگ حاصل از امتزاج چندین سلول عادی بودند. این نوع شکل‌گیری سلول‌های غیرعادی حاصل عملکرد پروتئین تاجدار ویروس است. این پروتئین موجب تحریک سطح سلول‌های آلوده به ویروس و امتزاج آن‌ها با سایر سلول‌های سالم ریه می‌شود.

محققان با مطالعه بیشتر دریافتند ژنوم ویروس در این سلول‌های غیرطبیعی و سلول‌های تشکیل‌دهنده دیواره رگ‌ها برای مدت طولانی باقی می‌مانند و بقای این سلول‌های آلوده به ویروس موجب تغییرات ساختاری مشاهده شده در ریه‌ها است.

علایم درگیر شدن ریه با کرونا

کمبود اکسیژن یا دی اکسید کربن بیش از حد در بدن از دلایل شایع این شرایط است. کووید-19 یک بیماری تنفسی است و می تواند موجب افت سطح اکسیژن خون شود. اگر ریه ها تحت تاثیر کروناویروس جدید قرار بگیرند، میزان اکسیژنی که فرد دریافت می کند می تواند کاهش یابد.

آگاهی از نشانه های هشداردهنده سطوح کم اکسیژن خون که به نام هیپوکسمی شناخته می شود، اهمیت دارد. در ادامه با برخی از مهم‌ترین آنها بیشتر آشنا می شویم.

سردرد

بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) با شرایطی به نام هیپوکسی مرتبط است که به واسطه کمبود اکسیژن در خون رخ می دهد. این شرایط بار کاری مضاعف بر قلب وارد می کند و موجب کندی عملکردهای بافتی می شود. همچنین، بیماری مزمن انسدادی ریه با هایپرکاپنی مرتبط است که به واسطه سطوح بیش از حد دی اکسید کربن در بدن رخ می دهد. سردردهای مرتبط با بیماری مزمن انسدادی ریه به واسطه کمبود اکسیژن در مغز در ترکیب با دی اکسید کربن بیش از حد شکل می گیرند. این سردردها بیشتر هنگام صبح پس از بیدار شدن از خواب به واسطه انباشت دی اکسید کربن در خون هنگام خواب رخ می دهند.

تنگی نفس

تنگی نفس یا دیس‌پنی یکی از شایع‌ترین علائم هیپوکسمی است. افزون بر کمبود نفس، تنگی نفس ممکن است شامل احساس تنگی در قفسه سینه، تنفس سریع یا احساس ناتوانی در دریافت اکسیژن کافی باشد. جمع شدن لب ها به حالت غنچه یا سوزش سوراخ های بینی هنگام تنفس نیز ممکن است رخ دهند.

بی قراری

نشانه های اولیه هیپوکسی شامل اضطراب، سردرگمی و بی قراری می شوند. اگر هیپوکسی درمان نشود، کم فشاری خون رخ خواهد داد. با تشدید هیپوکسی، علائم حیاتی بیمار، تحمل فعالیت و سطح هوشیاری وی کاهش خواهند یافت.

سرگیجه، سبکی سر و یا غش

احساس سرگیجه یا سبکی سر و/یا غش یک نشانه شایع است که بدن اکسیژن مورد نیاز خود را به میزان کافی دریافت نمی کند. همچنین، ممکن است احساس شناوری یا نیاز مکرر به خمیازه کشیدن رخ دهند.

افزایش فشار خون و ضربان سریع قلب

هیپوکسی حاد برخی مکانیسم های خودمختار، بیشتر در دستگاه قلبی‌عروقی مانند افزایش ضربان قلب در حالت استراحت، فشار خون و در دستگاه تنفسی مانند پرفشاری خون ریوی و تنفس سریع را فعال می کند.

مشکلات بینایی

علائم کمبود اکسیژن در چشم ها شامل تاری دید، سوزش، آبریزش بیش از حد و احساس خراشیدگی، شبیه به وجود شن می شوند. موارد خفیف به طور معمول به تورم در لایه اپیتلیال قرنیه و تاری دید موقت منجر می شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *